De bedrijfsnaam GK kan staan voor ‘Gekke Kerel’, ‘Gemiste Kans’, ‘Gematigde Kou’,  of wellicht meer poëtisch ‘Getergde Karakters’, maar als het werkelijk van belang zou zijn geweest dan was het waarschijnlijk wel gewoon genoemd. Dat is meestal het geval bij geschreven tekst. Als de schrijver wil dat iets bij de lezer binnenkomt of dat de lezer in het verhaal rechts afslaat, dan schrijft hij dat toch gewoon op?

“Henk naderde een T-splitsing. Rechts zag hij een lange laan met aan weerszijden oude, statige eiken die in de herfst een eenzame fietser konden beschieten met duizenden eikels die pijnlijk hard op zijn gezicht zouden neerkomen. Maar Henk twijfelde niet; het was lente, de eiken waren nog niet geladen. Hij trapte stevig door toen hij zijn stuur naar rechts draaide en de bocht omvloog. “

Is er voor u, bij dit citaat, enige reden om naar links te gaan? Precies, de optie komt niet eens bij u op. Dus GK staat voor iets, maar dat is bijzaak.

De directeur van GK heeft jarenlang het bedrijf gerund en het is onder zijn bewind explosief gegroeid. De directeur, laten we hem Baas noemen, heeft volgens velen een perfecte organisatie neergezet. Al snel kreeg het bedrijf behoefte aan extra mensen en de eerste medewerker werd aangenomen. Het was mijn buurman Cohen. Hoewel Baas zijn takenpakket duidelijk had omschreven en duidelijk had aangegeven wat van Cohen werd verwacht, werd de gewenste productie, ondanks de inspanningen van Cohen, maar niet gehaald. Arme Cohen wilde wel, deed zijn uiterste best, maar het resultaat was er domweg niet. Nadat Cohen meerdere keren om hulp had gevraagd, beloofde Baas dat er een extra kracht zou worden aangenomen. Niet lang daarna verscheen er een coördinator op de werkvloer die Cohen moest gaan helpen en zo had GK opeens een heus Management Team, een MT bestaande uit Baas en de coördinator.

Cohen moest niets hebben van de coördinator. De man maakte hem alleen maar onzeker en bovendien hielp hij ook niet erg hard mee in de productie. Hij leek zich het meest zorgen te maken om de taakomschrijving van Cohen. In dat licht was hij voornamelijk bezig met het beschrijven van het proces. Dag in dag uit was hij overal en nergens presentaties aan het houden en tussendoor schreef hij aan zijn perspectiefnota’s. Cohen vond het dus ook logisch dat niet veel later ik werd aangenomen. Iemand moest hem toch helpen met zijn taak. Alleen, toen ik als beginneling bij GK kwam werken, kreeg ik een hele andere taakomschrijving dan Cohen. Mijn taakomschrijving kwam uit de koker van de coördinator en hij wilde dat ik andere dingen ging doen, mij op een andere manier ging inzetten voor het bedrijf om uiteindelijk het zelfde eindproduct te produceren als Cohen, maar via een andere weg.

Na mij zijn er vele mensen in dienst getreden. Iedere nieuwe medewerker kreeg mijn taakomschrijving en niet die van Cohen. Iedereen wist precies wat er in de taakomschrijving van Cohen stond en dat waren zeker goeddoordachte taken. Toch kreeg iedere nieuwe medewerker expliciet mijn taakomschrijving en mijn inschaling.

Natuurlijk had iedereen wel eens de neiging om mijn hard werkende buurman te helpen bij zijn taken. Maar buurman Cohen wilde geen hulp en het was ook niet de bedoeling dat wij taken gingen doen waar wij niet voor waren aangenomen. Daar kwam nog bij dat het tonen van eigen initiatief door het MT niet erg werd gewaardeerd. De taakomschrijving was duidelijk. Zeg maar, er was vanuit het MT geen ruimte om linksaf te slaan.

Zoals je vaker ziet, volgde er een periode waarin het MT de koers van het bedrijf voor de langere termijn wilde bepalen. De MT-leden deden dat in een reeks zogenaamde heisessies. Hoewel er op de plaats waar ze waren helemaal geen sprake van heide was. In tegendeel, het prachtige conferentieoord waar ze verbleven was gelegen aan de oevers van het Friese meer Morra in het kleine dorpje Hemelum vlakbij Bakhuizen.

Wij als werknemers moesten het even zonder MT doen. En meteen ontstond er gedonder. Wat er nu precies allemaal gebeurd is, blijft onduidelijk en is ook maar met moeite terug te halen… Maar het kwam er steeds weer op neer dat een van de werknemers een verandering in het proces wilde aanbrengen en dat verkocht met gelikte verkooppraatjes zoals: “Volgens mij helpt het jullie als we dit zus of zo doen.” Of: “Ik denk dat het MT vindt dat we dit anders moeten aanpakken” en vervolgens toverde de bewuste werknemer zijn mooi verpakte eigen idee uit de hoge hoed. Het meest brutaal waren de werknemers die domweg zeiden: “Het MT wil dat we het volgende gaan doen.” Ook dan volgde een zelfbedachte nieuwe invulling van het takenpakket. En natuurlijk ontstond er in korte tijd een groep werknemers die zich ging gedragen als onderbaas. Die groep werkte zelf niet meer mee in de productie, maar was alleen nog maar bezig met het vertellen wat anderen moesten doen.

Het ging snel bergafwaarts met het bedrijf GK. Terwijl het MT onbereikbaar aan de Morra zat, stortte de productie in. De machines haperden. Werknemers namen massaal ontslag of keken met weemoed naar Cohen die onvermoeid doorwerkte en zich stoïcijns aan zijn oude, weinig productieve taakomschrijving hield. Dat wilden zij ook, gewoon terug naar hun oude taakomschrijving.

Er volgde een zoektocht naar de oude taakomschrijving. Overtuigd van het feit dat Baas en de coördinator altijd geweten hadden wat goed voor het bedrijf was, zocht een klein groepje de archieven af. Er werden vele varianten van de originele taakomschrijving gevonden, allemaal ondertekend door de onderbazen. Pas na dagen zoeken werd onderin de onderste la van een oude stoffige archiefkast die achterin in de kelder van de fabriek stond, het origineel gevonden.

Het document begint met de tekst van de oude taakomschrijving van Cohen. Daarna is het aangevuld met de door de coördinator geschreven nieuwe taakomschrijving.  De handtekeningen van Baas en de coördinator staan er onder. Boven de omschrijving prijkt het logo van het bedrijf. De letters GK sierlijk in het midden van een cirkel. Gebogen langs de rand van de cirkel stonden drie keer achter elkaar de woorden “Gods Koninkrijk – Gods Koninkrijk – Gods Koninkrijk”.