Aan de rand van het veld imiteerden

populieren samen met de wind

een ruisende beek.

Een reiger stond zich te bewonderen en

kon in de spiegel van rimpelloos water

geen oneffenheid ontdekken.

Ik liep langs het pad van slechts

platgetrapt gras en wist dat met

mijn aanwezigheid de serene rust

doorbroken zou worden.

Hier heb ik in mijn jeugd ieder

seizoen een andere dans zien walsen.

Maar nu ik weer langs het meer loop

is de reiger weggevlogen en

het water in de tijd gekreukt.

Ik besluit de grote grijze vogel te volgen

richting de stad.