Als de nazomerzon de dag verbrandt

met een dieprode gloed aan de horizon

laat ik mijn gedachten gaan zodat ze ‘s morgens

als mistflarden over de velden zweven.

Verhullend al de littekens van de schepping

zodat het lijkt alsof U bent teruggekomen.

En als we dan samen zitten te kijken

naar de schoonheid van de ochtend

vertelt U hoe U het had bedoeld

zonder een woord te zeggen.